Miło jest nam przekazać, że Mikołaj Genca, uczeń klasy 3B, zajął I miejsce w diecezjalnym konkursie " Miłośc do Ojczyzny umacniamy Duchem". Poniżej publikujemy zwycięski wiersz autorstwa Mikołaja.
List
W dworze wiekowym, we brzozowym gaju
Siedzi człek przy stole i kreśli pomału
Litery, co w słowa prędko się ułożą,
Na chwałę ludu swego i na chwałę Bożą.
Człowiek ów z imienia bliżej niepoznany
Minę ma nietęgą, a wzrok zatroskany.
Myśli on, rozmyśla co zrobić bez mała
By w narodzie się miłość ojczyzny ostała.
Jak dotrzeć do kolejnych, młodych generacji
By miało to wpływ na rozwój populacji?
Co uczynić by duch ojczyzny wspaniały
Przez ludzi nie był nigdy zapomniany?
Radę główną listu chcąc uczynić dobrą
Podjął on decyzję z myślą swoją zgodną.
Nakreślił szybko hasło sprawnym pióra ruchem:
„Miłość do Ojczyzny umacniamy Duchem”
Oto mu myśl taka przez głowę przemknęła:
"Z Boga pomocą, Polska nie zginęła.
Przecie od początku tak też właśnie było!
Wszystkie miłowanie z Ducha się zrodziło!
Pierwsze polskie istnienie było zapisane
Gdy chrzest państwu przyjąć wreszcie było dane.
Wtedy też granice były wytoczone
Szczęściem książę polski przyjął swą koronę.
Wiarę, honor bronić Polska to jest sprawa.
Tak było gdy się Turków zaczęła zabawa.
Wielkie, zbrojne polskie zgromadzenie siły
Z bogiem i nadzieją Wiedeń ocaliły!
Gdy zabory nastały, Polak cierpiał sroże.
Wtedy modły swe wznosił: Chroń nas dobry Boże!
Dzięki tej postawie myśl narodu trwała
I w sercach ludzi prawych Polska pozostała.
Wnet wojny przyszły: jedna, druga leci
Zagłada czeka wszystkich: matki, mężów, dzieci.
Uczucia ludzkie na próbę wystawione,
Z Ducha pomocą będą ocalone.
Czasy przemijają, przemijają ludzie
Jednak można mówić o niemałym cudzie.
Tysiąc lat istnieje, wciąż sie nieźle trzyma
Nasza Polska – ojczyzna kochana, jedyna."
Człek wzrok oderwał od papierów sterty
Pióro wieczne odłożył czymś nagle przejęty.
Twarz za okno skierował, oczy swe przymrużył
I basem donośnym ciszę swą oburzył:
Młodzi! Wyście nowe świata pokolenie,
Przed wami stoi nowe dzieło – to tworzenie!
Każdy jeden z was ma siłę wielką w sobie.
Dzięki wam moc bije w każdej waszej mowie.
Pamiętajcie, proszę o człeku co stary,
Weźmijcie do serca wszystkie moje rady
Gdy nic nie będzie tutaj, miejcie rozum, wiarę
Bóg, honor, ojczyzna – te trzy prawdy stare.
Weźcie przysłowiowy "oświaty kaganiec"
Bądźcie jak "kamienie rzucone na szaniec"!
Zróbcie raban wielkim swoim ruchem
Miłość do ojczyzny, wspomagajcie Duchem!
